Την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017, 100 και πλέον μέλη και φίλοι της AHEPA NSW, με πρωτοβουλία του τμήματος Αλέξανδρος, παρευρέθησαν στο χωριό Picton, περίπου 80 Km έξω από το Σίδνεΐ, όπου τελέσθηκε τρισάγιο στο μνήμα του Αντώνη του Μανώλη (Γιος του Μανώλη) στο Upper General Cemetery.
O Αντώνης ήταν ένας από τους πρώτους επτά Έλληνες, που συνελήφθησαν από τους Εγγλέζους το 1827 στη Μεσόγειο με την κατηγορία της πειρατείας και εξορίστηκαν στην Αυστραλία το 1829 μαζί με άλλους Εγγλέζους κατάδικους. Όταν ύστερα από χρόνια τους δόθηκε αμνηστία οι πέντε από αυτούς επαναπατρίστηκαν στην Ελλάδα. Ο Μανώλης, μαζί με ένα άλλο άτομο, τον Βούλγαρη επέλεξαν να μείνουν στην Αυστραλία και να εργαστούν στα κτήματα των Εγγλέζων. Ο σκοπός τους ήταν να τους μάθουν πώς να καλλιεργήσουν τα κλήματα, ώστε να παράγουν κρασί σύμφωνα με τους Ελληνικούς τρόπους.
H ΦτΥ σε τεύχη της έχει αναφερθεί στην ιστορία των Υδραίων που ήταν οι πρώτοι Έλληνες που έφτασαν στην Αυστραλία. Το πιο πρόσφατο είναι στο τεύχος Οκτωβρίου 2016 που επισυνάπτουμε.
Για την εκδήλωση μνήμης στο χωριό Picton ο Ιστορικός, Δρ Παναγιώτης Διαμάντης αναφέρει στη ΦτΥ:
Την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου, το Τμήμα Αλέξανδρος της ΑΧΕΠΑ ΝΝΟ διοργάνωσε εκδρομή με σκοπό την πραγματοποίηση εκδήλωσης μνήμης για τον πρώτο Έλληνα κάτοικο της περιοχής στο χωριό Picton, που βρίσκεται σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από το Σίδνεϊ. Παρουσία της Δημάρχου Wollondilly, κας Judy Hannan και του δημοτικού συμβούλου Cr. Michael Banasik, ο π. Δημήτριος Παπαοικονόμου (Ι.Ν. Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου, και Ειρήνης), τέλεσε τρισάγιο στο μνήμα του Αντώνη του Μανώλη (Antonis Manolis) στο Κοιμητήριο Upper General Cemetery. Στη συνέχεια, ακολούθησε εκδήλωση για τον πρώτο Έλληνα κάτοικο της περιοχής του Macarthur στο Picton Bowling Club.
Η Δήμαρχος της περιοχής ευχαρίστησε την ΑΧΕΠΑ ΝΝΟ για την διοργάνωση της εκδήλωσης, και την συνεχάρη για την πρωτοβουλία της «που ενώνει τις γενιές και μεταφέρει αυτές τις ιστορίες και παραδόσεις στους νεότερους.»
Στον χαιρετισμό του, ο πολιτειακός πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ ΝΝΟ κ. Γιάννης Καλλιμάνης τόνισε ότι ο Σύνδεσμος της ΑΧΕΠΑ ΝΝΟ επιθυμεί τη διοργάνωση και άλλων τέτοιων εκδηλώσεων, καλώντας την ομογένεια της περιοχής να ενώσει τις δυνάμεις της και να στηρίξει τις πολυσχιδείς δραστηριότητες του Τμήματος Αλέξανδρος.
Κύριος ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Ιστορικός, Δρ Παναγιώτης Διαμάντης, ο οποίος παρουσίασε τα λιγοστά στοιχεία βιογραφίας τα οποία έχουν σωθεί για τον Αντώνη του Μανώλη. Την εκδήλωση λάμπρυναν οι Βασίλης Αλιγιάννης και Αλεξάνδρα Αδάμ οι οποίοι φορούσαν τοπικές ενδυμασίες της Ύδρας, πιθανής πατρίδας του Αντώνη και των άλλων παλικαριών.
Την εκδήλωση τίμησε και η κα Κυριακή Χολέβα, πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Κερατέας του Δήμου Λαυρεωτικής στην δυτική Αττική, η κα Μαρία Άνθονυ (πρόεδρος του Ποντοξενιτέα), η κα Αναστασία Καρακομινάκη (Παμμακεδονική Ένωση Νέας Νοτίου Ουαλίας), η κα Μαρία Τατάρα (Σύλλογος Ελληνο-Αυστραλών Εκπαιδευτικών) και πλήθος μελών και φίλων του Τμήματος Αλέξανδρος και της ΑΧΕΠΑ ΝΝΟ.
Αντώνης του Μανώλη
Στοιχεία βιογραφίας
Κατά τη διάρκεια της Εθνικής Παλιγγενεσίας, ένα πλοίο από τα νησιά του Σαρωνικού επιτέθηκε σε πλοίο Βρετανικών συμφερόντων ανοικτά της Κρήτης. Στη συνέχεια, το Βασιλικό Ναυτικό της Μεγάλης Βρετανίας συνέλαβε το πλήρωμα του και καταδίκασε τους ναύτες ως «πειρατές».
Στις 27 Αυγούστου 1829, τα επτά παλικάρια έφτασαν στο λιμάνι του Σίδνεϊ από τα χωριά του σημερινού Νομού Αττικής. Από όσα γνωρίζουμε, αυτοί οι νέοι ήταν οι πρώτοι Έλληνες οι οποίοι πάτησαν το πόδι τους στους Αντίποδες. Εργάστηκαν στα ναυπηγεία στο λιμάνι του Σίδνεϊ και στους πρώτους αμπελώνες στη περιοχή Camden (νοτιο-δυτικά του Σίδνεϊ), όπου «καλλιέργησαν τα κλήματα με τον τρόπο που γνώριζαν από την πατρίδα τους», σύμφωνα με αναφορά της εποχής. Όταν τους δόθηκε χάρη το 1834, δύο επέλεξαν να μείνουν στη νέα χώρα: οι Αντώνης του Μανώλη και Γκίκας Βούλγαρης. Αυτοί έγιναν οι «πατέρες» της Ελληνο-Αυστραλιανής ομογένειας.
Ο Αντώνης εγκαταστάθηκε στη περιοχή του Picton, ενώ ο Βούλγαρης επέλεξε να γίνει από τους πρωτοπόρους κτηνοτρόφους της περιοχής Monaro, στην ορεινή περιοχή νότιο-ανατολικά της Καμπέρρας.
Ο ξενιτεμένος Αντώνης του Μανώλη απεβίωσε ολομόναχος στις 22 Σεπτεμβρίου 1880, μερικές ημέρες αφού είχε κλείσει 51 χρόνια στην Αυστραλία. Παραμένει άγνωστο ποιος ετοίμασε την επιτύμβια στήλη, με τον όμορφο στίχο:
"Στην ξενιτιά, ο ξένος βρήκε τάφο,
μακριά από την πατρίδα, πέρα από το ακατάπαυστο κύμα"
