Το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας και το Ναυτικό Μουσείο Κρήτης συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις του Δήμου Ύδρας "Κουντουριώτεια 2013" εγκαινιάζουν το Σάββατο 31 Αυγούστου και ώρα 20:30 στο ΙΑΜΥ την Έκθεση Γραμματοσήμων "Φάροι του Κόσμου" του συλλέκτη Κων/νου Κορρέ ενώ παράλληλα παρουσιάζεται αρχειακό-μουσειακό υλικό της υπηρεσίας φάρων του Πολεμικού Ναυτικού.
Μικρό ενημερωτικό για τους ελληνικούς Φάρους
Όταν το Ελληνικό Έθνος βρισκόταν κάτω από το Τουρκικό ζυγό, δεν ήταν σε θέση να επιμελείται τον φωτισμό των ακτών του και γι' αυτό το λόγο εκείνο το διάστημα επικρατούσε σκοτάδι στα παράλια της Πελοποννήσου και γενικότερα του Αιγαίου.
Το 1829 είναι για τους φάρους χρονολογία - σταθμός καθώς τότε άναψε ο πρώτος φάρος του νεοσύστατου τότε Ελληνικού κράτους και βρισκόταν στο λιμάνι της Αίγινας, η οποία ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα της Ελληνικής Πολιτείας από τον Καποδίστρια.
Ο επόμενος φάρος που λειτούργησε, σύμφωνα με πληροφορίες, χρονολογείται το έτος 1831 στο λιμάνι των Σπετσών και ένας τρίτος στο λιμάνι του Αγίου Νικολάου της Κέας.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1848 λειτουργούσε και ο φάρος στο νησί Ψυτάλλεια μεταξύ Σαλαμίνας και Πειραιά και αμέσως μετά ένας ακόμη στο ακρωτήριο Φάσσα.
Όταν έγινε η προσάρτηση των Ιόνιων Νήσων είχαν προστεθεί ήδη και άλλοι 18 φάροι, εκ των οποίων τους 14 τους είχαν εγκαταστήσει οι Άγγλοι.
Το Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο μεγάλωνε με ικανοποιητικούς ρυθμούς και το έτος 1882 έφτασε η χώρα να έχει 40 κιόλας φάρους, ενώ το 1897 ο αριθμός των φάρων και των φανών ήταν 97 και το 1912 έφθανε τους 149.
Η τοποθέτηση φωτισμού στα δυσπρόσιτα σημεία των Ελληνικών θαλασσών ήταν δύσκολη υπόθεση έως τη στιγμή που τέθηκε σε εφαρμογή η Σουηδική επινόηση των αυτομάτων φάρων AGA που, μετά από μακροχρόνιες δοκιμές, επέτρεψε το φωτισμό και αυτών των σημείων.
Έτσι, φτάνουμε στο έτος 1934 όπου το Ελληνικό φαρικό δίκτυο αποτελείται από 331 πυρσούς εκ των οποίων οι 32 πυρσοί είχαν εγκατασταθεί από την Γαλλική εταιρεία « ASMINISTRATION GENERAL DES PHARES DE L' EMPIRE OTTOMAN» στις ακτές των ανακτηθεισών νέων περιοχών.
Ο αριθμός των φάρων που λειτουργούσαν το 1940 έφτασε τους 388, ενώ οι 206 ήταν υπό επιτήρηση. Η απελευθέρωση όμως, βρήκε το Ελληνικό φαρικό δίκτυο τελείως κατεστραμμένο με μόνο τους 28 πυρσούς να βρίσκονται πλέον σε λειτουργία.
Μια καλή προσπάθεια για την αποκατάσταση του φαρικού δικτύου ξεκίνησε το 1945 όπου μέσα σε μια δεκαετία οι πυρσοί που λειτουργούσαν ήταν ήδη 500, ενώ οι 82 από αυτούς ήταν επιτηρούμενοι.
Από τότε το ελληνικό φαρικό δίκτυο ολοένα και αυξάνεται, έχοντας φτάσει να έχει στις μέρες μας περίπου 1400 φάρους και 150 φωτοσημαντήρες.
Ο Φάρος της Ζούρβας Ύδρας
Ο εντυπωσιακός αυτός Φάρος κατασκευάστηκε το 1883 και είναι εγκατεστημένος στο ανατολικότερο άκρο της Νήσου Ύδρας. Το ύψος του πύργου του ειναι 10 μέτρα και τό εστιακό του ύψος είναι 36. Καταστράφηκε από τους Γερμανούς στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και ξαναχτίστηκε το 1946. Από τότε μέχρι το 1986 "άναβε" με πετρέλαιο. Έκτοτε τροφοδοτήθηκε με ηλεκτρικό ρεύμα. Από το 1989 έγινε τελείως αυτόματος. Η περιοχή είναι βραχώδης και δυσπρόσιτη από την ξηρά. Δυτικά του φάρου βρίσκεται το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Ζούρβας. Το παλαιότερο οπτικό του Φάρου της Ζούρβας Γαλλικής κατασκευής του έτους 1864 βρίσκεται σήμερα ως ένα από τα εντυπωσιακότερα εκθέματα στο Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Ύδρας.
Ο Φάρος των Χανίων
Πάνω από πέντε αιώνες "στέκεται" ο φάρος του παλιού λιμανιού των Χανίων. Ο φάρος που έχει γίνει σήμα αναγνώρισης της πόλης σ' όλο τον κόσμο. Η ιστορία του συνδέεται με την ιστορία του λιμανιού. Το 1212μ.χ. οι Ενετοί κατέκτησαν όλη την Κρήτη. Τότε αποφάσισαν να οικοδομήσουν μια νέα πόλη πάνω στην αρχαία Κυδωνία. Το λιμάνι αρχίζει να κατασκευάζεται ανάμεσα στο 1320 και 1356μ.χ. το έργο συνεχίστηκε για τα επόμενα 200 χρόνια οπότε κατασκευάστηκε και ο φάρος σε διαφορετική μορφή από τη σημερινή. Στην περίοδο της Οθωμανικής κατοχής της Κρήτης, από το1645 μέχρι το 1830 δεν χρησιμοποιείτο το λιμάνι των Χανίων αλλά αυτό της Σούδας. Έτσι με τα χρόνια ο φάρος καταστράφηκε αφού κανείς δεν φρόντιζε για την συντήρησή του. Το 1830 και για μικρό χρονικό διάστημα η Κρήτη «πέρασε» στα χέρια των Αιγυπτίων. Τότε έγιναν πολλά δημόσια έργα. Ο φάρος επισκευάστηκε πάνω στην αρχική του βάση. Όμως ο νέος φάρος ήταν διαφορετικός από τον παλιό και έμοιαζε πιο πολύ με μιναρέ. Το 1864 ο φάρος περιήλθε στην δικαιοδοσία της γαλλικής εταιρίας Οθωμανικών Φάρων ενώ το 1913, μετά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, εντάχθηκε στο Ελληνικό Φαρικό Δίκτυο.
Ο φάρος της πόλης των Χανίων έχει ύψος 21 μ., με ύψος εστίας από την επιφάνεια της θάλασσας, 26 μέτρα και το φως του φτάνει σε απόσταση 7 μιλίων. Είναι ο παλαιότερος φάρος που σώζεται μέχρι σήμερα, όχι μόνο των Ελληνικών παραλίων αλλά και της Μεσογείου κι ένας από τους παλαιότερους στον κόσμο.
