Σήμερα στις εκκλησίες μας δεν έγινε Θεία Λειτουργία, σε λίγες εκκλησίες έγινε λειτουργία. Στο χωριό μου που ξεκίνησα είναι η Ευαγγελίστρια, στις εκκλησίες μας που σήμερα γιορτάζουν δεν έκαναν σημαιοστολισμούς, δεν έγιναν άλλοι στολισμοί, δεν έγιναν πανηγυρικές λειτουργίες, αλλά πολύ απλές, λιτές λειτουργίες. Νομίζω ότι μέσα στην λιτότητα αυτή και στη φτώχεια την εξωτερική υπήρχε ο πλούτος της καρδιάς.
Όπου λειτουργήσαμε σήμερα, λειτουργήσαμε με δάκρυα, λειτουργήσαμε με συναίσθηση ότι ζητάμε όντως την Χάρη της Παναγίας μας και την παρακαλέσαμε για τις δύσκολες ώρες που περνάμε, μέσα από αυτή την πανδημία του ιού και σκεφτήκαμε όλους τους ανθρώπους, όλους τους ασθενείς μας, όλους του ενορίτες μας, όλους τους πιστούς μας οι οποίοι με λαχτάρα θα ήθελαν σήμερα να είναι στην εκκλησία.
Προσευχηθήκαμε για τους γιατρούς μας, για τους επιστήμονες, για τους ερευνητές. Προσευχηθήκαμε για όλον τον κόσμο που δοκιμάζεται, για την ανάπαυση όλων όσοι τέλειωσαν σε αυτόν τον ιό, έφυγαν από κοντά μας.
Ανάμικτα τα συναισθήματα. Θυμόμαστε και την πατρίδα μας, πως ξέφυγε και πέρασε μέσα από μια τουρκοκρατία τετρακοσίων χρόνων, πεντακοσίων χρόνων για την Βόρειο Ελλάδα, μέσα σε δυσκολίες. Θυμήθηκα τον Κολοκοτρώνη που πήγε στο Χρυσοβίτσι και γονάτισε στην Παναγία και πήρε δύναμη. Θυμήθηκα τον Καραΐσκάκη που "χρύσωσε" την εικόνα της, τον Μακρυγιάννη που πάντα στην Παναγία προσηύχετο και θυμηθήκαμε ότι τελικά αυτή η επανάσταση δεν μοιάζει με άλλη. Βέβαια, πήρε ιδέες από τα χρόνια εκείνα, για ότι γύρω της γινόταν επαναστατικό, αλλά δεν έχει καμία σχέση με εκείνα τα κοινωνικά επαναστατικά κινήματα και τα μη θρησκευτικά. Εδώ έχουμε καθαρά, μία εθνική, πατριωτική και θρησκευτική συγχρόνως επανάσταση. Ο λαός μας ήθελε κάποιο στήριγμα και το στήριγμα το είχαν οι υπόδουλοι Έλληνες στην Παναγία και στον Χριστό και στην Εκκλησία μας. Η εκκλησία κράτησε τον ελληνισμό, την γλώσσα, την εθνική συνείδηση και η εκκλησία έδωσε αίμα πολύ για την ανάσταση αυτού του Γένους.
Αυτό κάνουμε και τώρα. Οι εκκλησίες έκλεισαν. Έπρεπε ίσως να κλείσουν γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτός ο ιός είναι πολύ επικίνδυνος και μεταδοτικός στους συνωστισμούς και στις συναθροίσεις. Άρα λοιπόν δεν έχουμε ένα κλείσιμο εκκλησιών, που τις έκλεισαν κάποιοι αλλόθρησκοι και άπιστοι. Όχι, δεν έχουμε κυβερνήτες άπιστους και αλλόθρησκους, αλλά έχουμε κυβερνήτες που είναι ορθόδοξοι και πιστεύουν, άρα το έκαναν αυτό γιατί έπρεπε να μας προειδοποιήσουν και να μας γλιτώσουν από τα χειρότερα. Γι' αυτό δεν έχουμε κάτι που να μας λέει ότι τελικά πολεμιέται η πίστη μας. Δεν πολεμήθηκε η πίστη μας, αλλά έγινε αυτό για να σώσουμε τους ανθρώπους. Κι ακόμη, η εκκλησία μας τα έχει αντιμετωπίσει τα πράγματα αυτά, όπως τα είχε αντιμετωπίσει από το 350 μ.Χ. από τους Αποστολικούς Κανόνες. Λέει ο 66ος κανόνας των Αποστόλων, ότι ένας που είναι με πανούκλα τότε ή από ιό λέμε εμείς σήμερα και πάει σε σπίτια ή πάει μέσα στην κοινωνία, μέσα στην πολιτεία και μολύνει άλλους ανθρώπους, αυτός έχει το επιτίμιο του φονέως. Δηλαδή, ένας που μεταδίδει την ασθένεια, γνωρίζοντας ότι είναι ασθενής, αυτός είναι φονιάς. Άρα λοιπόν κι εμείς σήμερα πρέπει να προσέξουμε. Εμείς δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε φορείς. Είμαστε πολλές φορές, φορείς χωρίς συμπτώματα. Άρα λοιπόν πρέπει να προσέξουμε μην γίνουμε φονιάδες.
Εμείς πιστεύουμε τελικά, ότι θα βρούμε το φάρμακο, οι επιστήμονες προχωρούν, η επιστημονική ομάδα που έχουμε υπό τον Τσιόδρα, είναι μία ομάδα πολύ σοβαρών ανθρώπων και αυτοί θα μας οδηγήσουν σωστά. Εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή, πρέπει να έχουμε προσευχή πολλή και να ξέρουμε ότι περάσαμε από πιο δύσκολες ώρες, μέσα στα τετρακόσια χρόνια δουλείας κι όμως βγήκαμε σε αναψυχή.
Σας ευχαριστώ που μου δώσατε αυτή την ευκαιρία και θέλω να κλείσω με μία ευχή: Να σταθούμε όλοι όρθιοι, να κρατήσουμε καλά όλες τις οδηγίες που μας δίνουν οι επιστήμονες. Να μείνουμε στα σπίτια μας, εφόσον δεν είναι ανάγκη να βγούμε έξω, να κάνουμε προσευχή, να διαβάζουμε κάθε μέρα την παράκληση της Παναγίας μας, να λέμε τους Χαιρετισμούς της Παναγιάς μας και η Πίστη να είναι ανεβασμένη. Να ανάβουμε το καντήλι στο σπίτι μας, να θυμιάζουμε και να έχουμε την εμπιστοσύνη μας στο Θεό και στους επιστήμονες κι εμείς πρέπει να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε.
Και πάλι χρόνια πολλά και ευλογημένα. Ο Θεός να σας χαρίζει σε όλους υγεία, να δίνει κουράγιο και να μας γλιτώσει γρήγορα από την λοιμική νόσο και από αυτόν τον θανατηφόρο ιό.
