Η Ύδρα, με δυο λόγια, οφείλει τη διατήρηση του γραφικού της οικισμού και την παγκόσμια φήμη του νησιού, στην αρχιτεκτονική ομορφιά της, στο γεγονός της μη ύπαρξης τροχοφόρων και στην άοκνη και αδιάλλειπτη εργασία των φορτιάρικων ζώων και των αγωγιατών τους που διακινούν τα πάντα στο νησί…. 

...Τα μουλάρια, τα γαϊδούρια και τα άλογα στην Ύδρα φροντίζονται καθημερινά, είναι καλοζωισμένα, δεν έχει κανείς παρά να τα παρατηρήσει, όταν περνάνε δίπλα του. Το τρίχωμα τους λάμπει. Όχι γιατί είναι τα "μηχανήματα", το μεταφορικό μέσο των Υδραίων που πρέπουν να λάμπουν όπως οι λιμουζίνες, το μέσο εξασφάλισης ενός εισοδήματος, αλλά κυρίως γιατί είναι ψυχές, έχουν προσωπικότητα, το καθένα έχει τον τύπο του, και γιατί στην Ύδρα ζώα και οι άνθρωποι ζουν στο νησί σαν μία οικογένεια. Και δεν έχουν ανάγκη των φιλοζωικών για τους υποδείξουν πώς να αγαπούν και πώς να συμβιώνουν με τα ζώα..."

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ